Op de eerste bladzijde heeft P.F. Thomése me al in zijn greep. Wat kan die man meeslepend schrijven! Tin (afkorting van Martin) is veertien jaar als het oorlog is. Hij mag eindelijk met zijn vader mee naar de overkant van de rivier, waar het al bevrijd gebied is. De overtocht is gevaarlijk en moet ’s nachts gebeuren, zwemmend, met hun kleding op hun hoofd gebonden. Maar dan raakt Tin zijn vader kwijt. In zijn eentje bereikt hij de overkant. Wat nu? Zijn vader had niet verteld wat ze verder zouden gaan doen…
De onderwaterzwemmer is één grote gedachtenstroom van Tin. Het eerste deel vind ik al ietsje te uitgebreid naar mijn smaak, maar wel erg goed. Dan komt het tweede en langste deel, dat zich dertig jaar later in Afrika afspeelt. Vic, de vrouw van Tin, wil deze grote reis maken om haar sponsorkind op te zoeken. Na zijn vader raakt Tin nu zijn vrouw kwijt. Hij let even niet op en het is gebeurd. Kreeg hij als tiener verwijten van zijn moeder, nu krijgt hij verwijten van zijn dochter. Het is een enorme worsteling en Thomése vertelt zijn gedachten met verve. Maar ik word het zat. Het duurt me veel te lang. De gedachten zijn talrijk en de gebeurtenissen gaan zo langzaam. Er wordt spanning opgebouwd en dan wil ik graag weten hoe het verdergaat. Ik heb niet het geduld om eindeloos te filosoferen over de angsten van de hoofdpersoon.
Tot slot volgt er nog een derde deel waarin Tin een oude man is. Hij worstelt nog steeds met het leven en zou er liever niet meer zijn. Zou een onverwachte wending hier nog iets in kunnen veranderen? Het is een goed einde, maar mijn aandacht is al vervlogen.
P.F. Thomése is een enorm veelzijdige schrijver. Zo zijn er de grappige boeken over J.J. Kessels, waar ik me niet aan ga wagen, want het lijkt me typische mannenhumor die ik toch niet snap. Wel las ik eerder het boekje Schaduwkind, over rouw na de dood van een kindje, heel erg ontroerend. Door zijn veelzijdigheid spreekt hij een breed publiek aan. Maar niet elk boek lijkt voor iedereen geschikt. Misschien ligt het ook aan het moment waarop je iets leest. Thomése kan geweldig schrijven, maar De onderwaterzwemmer was nu niet het juiste boek voor mij.
Lees ook wat Inge, Tessa, Sue van Boekenz en Marloes van bladzijde26 over dit boek schreven.
Lalagè leest 
Jammer dat het boek zolang duurde. Mij lijkt het wel een goed boek maar misschien ervaar ik wel hetzelfde als ik 1 x begin te lezen.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik blijf toch benieuwd, wil het nog graag lezen
LikeGeliked door 1 persoon
Het is wel de moeite waard om te proberen. Ik denk dat het wel wat voor jou is, omdat het zich grotendeels in Afrika afspeelt.
LikeLike
Ik ben erg benieuwd naar dit boek, maar door je recensie toch ook een beetje bang dat het niet helemaal iets voor mij zal zijn. Ik denk dat ik hem uit de bibliotheek haal, dan is het minder erg als het verhaal me niet helemaal bevalt ;)
LikeLike
Mss moet ik deze auteur nog eens een tweede kans geven :-). Mij sprak ‘De weldoener’ niet meteen aan, mogelijk was ik toen nog te jong om het te begrijpen… De onderwaterzwemmer lijkt me best ook wel zware lectuur. M’n leesdip waar ik momenteel inzit zegt dan dat ik beter eerst het lichtere genre opzoek ;-). Toch graag komen lezen…
LikeLike